‘Hoe weet een vrouw dat zij zwanger is?’ vraagt gynaecoloog Irene van der Avoort van het Ikazia Ziekenhuis aan de eerstejaars leerlingen van de weekendschool in Rotterdam Zuid. De leerlingen beginnen te giechelen en bewegen onrustig op hun stoel.
Na een lange stilte steekt Tairisha haar vinger op en zegt: ‘Omdat ze dan misselijk is.’ ‘Nee man, dat is niet waar! Zij weet het door op een stokje te plassen,’ roept een andere leerling. Na dit antwoordt ontstaat er een heftige discussie, waardoor de leerlingen vergeten dat zij dit een ongemakkelijk onderwerp vinden.
Irene legt op enthousiaste wijze uit wat er met je lichaam gebeurt als er een baby in je buik groeit. ‘Als je zwanger bent, groeit er niet alleen een kleine baby in je buik. Er is een heel systeem dat de groei van een baby mogelijk maakt en in stand houdt. Eén van de belangrijkste onderdelen daarvan is de placenta, ook wel de moederkoek genoemd. Willen jullie echte placenta zien?’
‘Een belangrijk onderdeel van mijn werk is het uitvoeren van operaties en dit gaan wij vandaag oefenen!’ zegt Irene enthousiast. Net als in de operatiekamer trekken de eerstejaars eerst een uniform, mondkapje, muts en handschoenen aan. ‘Hechten lijkt makkelijk, maar ik vind het erg moeilijk,’ zegt Imani met een zucht terwijl ze heel geconcentreerd naar haar naald en draad staart.
Aan de hand van een fantoompop botst Irene een bevalling na. Eén voor één mogen de leerlingen naar voren komen om te helpen met de bevalling. ‘Mijn complimenten, wat hebben jullie vandaag je best gedaan! Om jullie te bedanken voor jullie inzet heb ik iets lekkers bij mij,’ zegt Irene met een glimlach terwijl ze beschuit met muisjes tevoorschijn tovert. Madja steek haar vinger op en zegt: ‘Vorige week dacht ik nog dat ik kinderarts wilde worden, maar nu weet ik het zeker: ik word gynaecoloog!’
