Hoe vindt u het dat er opvangen zijn voor daklozen?
Hoe zou u het vinden om ergens te wonen waar weinig privacy is?
Hou zou u het vinden om met weinig spullen te leven?
Deze vragen stelde een groepje leerlingen afgelopen zondag aan hun publiek (de ouders). De ouders moesten er wel even overnadenken. Zelf hadden de kinderen al over deze en andere vragen nagedacht tijdens hun bezoek aan de Sleep Inn, een nachtopvang voor dak- en thuislozen.
De overige drie groepjes waren naar andere plekken geweest en vertelden daarover. Bijvoorbeeld over hoe een meisje in het logeerhuis voor kinderen met een handicap door een slangetje moest eten. En hoe lief zij was.
Over hoe ze van tevoren dachten dat de bewoners van een gezinsvervangend tehuis voor mensen met een verstandelijke beperking misschien wel dom waren – en dat dat dat niet zo bleek te zijn, maar ze gewone mensen waren en heel erg aardig. Met de een hadden ze gedart, de ander had ze verteld dat ze al 26 jaar in dat huis woonde en zich er heel erg thuis voelde. Samen hadden ze in de tuin gewerkt.
Over de indrukwekkende levensverhalen van de bewoners van een opvang voor alcoholverslaafden, die niet zomaar verslaafd waren geworden, maar van alles hadden meegemaakt en door hun verslaving heel erg veel waren kwijtgeraakt.
Zo ontdekten alle tweedejaars dat mensen waar ze van tevoren allerlei dingen over dachten toch heel anders bleken te zijn dan ze dachten. Een dag vol waardevolle ontmoetingen! 
