Op de weekendschool in Utrecht lopen veel juffen rond, maar liefst twee in elk jaar! Elke les begint met een dagopening, waarin de juf uitlegt wat we die dag gaan doen, en wat de doelen zijn. Als we dan ook echt aan de slag gaan, met de gastdocent, zijn de juffen er altijd bij.
Behalve afgelopen zondag! Toen hadden we namelijk onze eerste workshopdag. In kleine groepjes gingen de leerlingen aan de slag. Ze hadden zelf mogen kiezen welke twee workshops ze het leukste vonden. Zo kreeg iedereen wat hij wilde. Echt iedereen? Nee, juf Marieke en juf Janneke hadden pech! Ze waren niet ingedeeld bij een groepje, maar moesten in de gaten houden of alles goed ging.
Maar hadden die juffen wel zo’n pech? Juf Janneke heeft het ons verteld:
“Pech? Nee joh! Supergeluk juist! Ik mocht bij alle workshops even meekijken! Zo heb ik gezien hoe er wolken gemaakt werden in een fles, bij de workshop van Roeland van het KNMI. En ik ben even aangeschoven bij de workshop van Amnesty, om meer te leren over kinderrechten. Wisten jullie dat het Verdrag voor de Rechten van het Kind niet door Amerika is ondertekend?? In de aula zag ik onze leerlingen heel goed samenwerken en rekening met elkaar houden, bij de workshop Rots en Water. Fijn dat de eerste en tweedejaars het zo leuk hadden samen! Ik heb ook even meegedaan met de bewegingsspelletjes. Daar werd ik wel een beetje moe van, dus ik heb meteen de workshop ‘Ontspannen’ opgezocht. Daar kreeg ik een heerlijke handmassage, zodat ik even kon bijkomen. Al die massagetalenten, dat belooft wat voor de komende lessen! Helemaal zen liet ik ook nog even mijn handen insmeren bij de workshop Medicijnen. Daar maakten de kinderen namelijke zalf die naar rozen rook – en die ze zelf in een tube deden. Dat is nog best lastig!
Rozig liep ik naar de workshop Fotografie. De leerlingen maakten daar poppetjes van klei, om zo een verhaaltje te fotograferen. Leuk! De laatste workshop waar ik even ging kijken, ging over filosoferen. Kinderen dachten na over lastige vragen, zoals ‘hoe weet je of iets echt is?’ Er werden volop hersens gekraakt, maar we hebben geleerd dat niet het antwoord, maar de vraag het belangrijkste is. Na het zien van al deze fantastische workshops, stel ik jullie de laatste belangrijke vraag: Wat denken jullie; had de juf zondag echt zo’n pech?”
