Communicatie is een levensbehoefte. Maslow zei het al. Maar wat nu als communiceren niet zo vanzelfsprekend is? Bijvoorbeeld door een auditieve beperking. Wie of wat helpt je dan.
Deze week hadden de leerlingen van groep 7 en 8 van basisschool de Kameleon een gastles Gebarentolk & Muziektolk. Tolk Mariska Bergs kwam samen met Werner Bloemers. Werner kon de kinderen uit eigen ervaring vertellen over zijn doofblindheid en de hulpmiddelen die hij daarbij gebruikt.
De leerlingen konden alle vragen stellen die de tolk vervolgens vertaalde naar gebarentaal. Muisstil werd er geluisterd en gekeken. Vervolgens werd het hele alfabet in vingerspelling doorgenomen, mochten de leerlingen hun eigen naam oefenen en leerden ze hoe ze in de klas met elkaar kunnen gebaren. WC, Sorry, Helpen. Dagelijkse woorden die nu ook op een andere manier met elkaar gecommuniceerd kunnen worden.
In de voorbereiding op de gastles ontstond het idee om de leerlingen het refrein van een lied aan te leren in gebarentaal. Bij het zoeken naar een geschikt lied werden de heren van Moerepetazie benaderd met de vraag of zij hier aan mee wilden werken. Ook zij reageerden meteen enthousiast. Zo enthousiast dat uiteindelijk het hele lied in gebaren is vertolkt door Mariska en Werner. De clip De Keûlkast met gebaren is vanaf nu online en onder dit artikel te zien.
Tijdens de gastles werd het refrein regel voor regel doorgenomen. Zoals men soms over woorden kan struikelen, leken de handen hier in het begin soms ook last van te hebben. Tot verrassing van de klas kwamen Robbie Snoek en Phil Aspers van Moerepetazie ineens de klas in en oefenden zij ook mee.
Carnaval is van iedereen, ook als je minder hoort. ‘Oefen dit liedje heel goed en geef het door aan je vrienden die hier niet op school zitten. Het zou heel gaaf zijn als we allemaal in Weert dit lied mee kunnen doen in gebarentaal’, zei Robbie Snoek.
Dat de leerlingen het veel gaan oefenen, dat staat vast! Tot ze het helemaal ‘in de vingers’ hebben.
