Negen leerlingen van IMC Weekendschool Amsterdam Zuidoost deden afgelopen zaterdag mee aan de Designathon, een event in NEMO. In het Parool verscheen hier een artikel over.
Kinderen helpen de wereld redden
Vraag kinderen naar hun oplossingen om het milieu te redden en je krijgt de meest creatieve ideeën. Tijdesn het internationale ontwerpevenement Designathon gingen in Nemo dus kinderen aan de slag.
LORIANNE VAN GELDER
AMSTERDAM
De plasticsoep is in de wereld van zes- tot twaalfjarigen een heel urgent en groot probleem. Zo groot dat de meeste kinderen deze gevaarlijke situatie voor mens en vis onmiddellijk willen aanpakken.
Daarom is bijna de helft van de veertien prototypes op de Designathon in Nemo zaterdagmiddag bedoeld om de soep te elimineren. Variërend van boten met een scanner die de zee afspeuren naar plastic tot robotstofzuigers die op zonne-energie afval opzuigen.
‘Het is perfect voor een stad als Peking, want daar hebben ze last van, hoe heet ’t ook alweer? Smog’
Stoeptegel
Veertig kinderen van basisscholen in de stad hebben deze zaterdagmiddag gefantaseerd, geplakt, geknipt, gelijmd, geschroefd en batterijen aan lampjes en propellers bevestigd om hun oplossingen voor het milieu te laten zien. Deze Designathon, een initiatief van ‘robotjuf’ Emer Beamer, is ook nog eens internationaal. Op het moment dat de Amsterdamse kinderen aan de slag zijn, zijn ook scholieren in Zagreb, Singapore, Berlijn, Dublin, Nairobi, Tunis, Rio de Janeiro en Willemstad aan het werk. Via Instagram op een groot scherm zwaait een groepje vrolijke Singaporezen naar de Amsterdammers: ‘Good luck today!’
Een Designathon is bloedserieus en feestelijk gezellig. In groepjes bedenken kinderen creatieve oplossingen voor het afvalprobleem, CO2-uitstoot of de voedselproductieketen en bouwen dan een daadwerkelijk prototype van het idee. Zo gingen Soedarno (11) en zijn vrienden aan de slag voor de strijd tegen het broeikaseffect. Ze bedachten een jaarlijkse traditie waarbij elk kind in de stad een stoeptegel uit de stoep mag halen waar ze dan een boompje in planten. Vervolgens blazen propellers CO2 naar de bomen toe en halen de blaadjes de kooldioxide uit de lucht. “Het is perfect voor een stad als Peking, want daar hebben ze last van, hoe heet dat ook alweer? Smog.” Realistisch, niet meteen. Maar het prototype dat de jongens maakten, is prachtig. Het bestaat uit kleine houten blokjes die huizen moeten voorstellen, echt werkende ventilatoren en lampjes. “Ik weet zeker dat we winnen,” zegt Soedarno.
Gerecyclede camping
Aan winnaars doen ze niet op de Designathon, maar aan het einde van de dag zijn er wel vijf ‘uitblinkers’. Soedarno hoort daarbij.
“Wij geloven dat de creativiteit en betrokkenheid van kinderen niet verwaarloosd mogen worden,” zegt Emer Beamer, die dit jaar een prestigieuze toekenning kreeg voor haar ontwerpendlerenprogramma’s op scholen. Daarbij laat ze kinderen niet alleen tekenen of knutselen, maar echte oplossingen bedenken om die daarna in 3D-modellen om te zetten.
Het niveau van de kinderen deze dag vindt ze hoog. “Ik ben echt onder de indruk van wat ze bedenken. Natuurlijk is het niet allemaal meteen toepasbaar, maar ze maken mooie dingen.” Zo is er in één middag een plan voor een volledig gerecyclede camping en een oplossing voor de voedselproductielijn – een woord dat Tessa (9) zonder haperen uit haar mond krijgt. Hoe zij de wereld wil helpen? Door compostbakken en moestuintjes op platte Amsterdamse daken te maken. Vergezeld van schapen en kippen.
Kom daar als volwassene maar eens op.
(Dit artikel verscheen maandag 14 november in Het Parool.)