“Ik rende weg van een wesp in de tuin, daaraan ontkwam ik.. de muur waar ik tegen aanrende was minder vriendelijk. Toen moest mijn voorhoofd dicht gehecht worden.” Ossama vertelt zijn pijnlijke, doch grappige verhaal aan de rest van zijn groepje. Net zoals hij, zijn ook zij op een stuk oefenhuid aan het hechten met een echte hechtnaald zoals echte dokters dat doen.
Het is zondagochtend, bijna veertig leerlingen van IMC Weekendschool mogen in kleine groepjes ervaren hoe het is om in een ziekenhuis te werken. Op de kinderafdeling zien ze baby’s die een paar maanden te vroeg geboren zijn. Met een oefencouveuse leren ze wat het apparaat precies doet. De kinderarts tekent met stift uit op een leerling waar het hart zit en op welke plekjes je het beste kunt luisteren met de stethoscoop. “Wie wil er even luisteren bij Abdi”, vraagt hij? Alle vingers schieten omhoog.
Dokters moeten gamen
“Wie gamet er hier wel eens?, vraagt de chirurg die zo gaat laten zien hoe een kijkoperatie werkt. “Ik speel GTA”, roept Ceyda, “Fifa!”roept Steven. De chirurg gaat verder: “Want het is namelijk zo dat kinderen die veel gamen, een veel betere oog-hand coördinatie hebben dan kinderen die dat niet doen.” Dan volgt de proef op de som: de leerlingen gaan om en om met een kijkcamera en operatiegereedschap een simpel plastic bekertje verplaatsen. Ze mogen alleen maar op het beeldscherm voor zich kijken. Een niet-gamer, een GTA’er en een Fifa’er. De laatste zet de beste tijd neer.
Elke zondag les
Op het einde van de dag hebben de leerlingen ontzettend veel geleerd van de specialisten in het st. Elisabeth Ziekenhuis. Het is niet het eerste bezoekje van deze groep. Twee jaar geleden leerden ze al bloedprikken, een echografie afnemen en brachten ze gips bij elkaar aan. De leerlingen gaan trouwens niet alleen de slag met geneeskunde. Drie jaar lang krijgen de gemotiveerde kinderen les van honderden professionals van allerlei verschillende beroepen uit de kunst, cultuur en wetenschap.
