Spannende zondagen zijn we wel gewend op de weekendschool. Dokters, advocaten, journalisten; tal van stoere beroepen hebben de revue gepasseerd. Maar eerlijk is eerlijk als je een tien kleine jongens vraagt wat ze later willen worden, dan zeggen ze toch ‘brandweerman’? Reden te meer om eens een kijkje te nemen in de keuken bij de brandweer.
De flinke groep leerlingen van het derde jaar stroomt rustig het gebouw van de brandweer in bij de Noordhoekring. Het is een immens pand, een oude school, laten we ons vertellen. Er zijn duidelijke regels die er gehanteerd worden, uiteraard de standaard regels waaraan we ons op basis van fatsoen aan houden. Maar daar blijft het niet bij. Nee, hoe gaat het bijvoorbeeld in zijn werk als er plotseling een alarm afgaat? De kinderen hangen aan de lippen van de voorlichter.
Een rondleiding langs alle wagens en spullen doet de monden openvallen. De leerlingen mogen in de auto’s, helmen op, gereedschap vasthouden. Het zijn heel veel indrukken. Dat merk je; maar het houdt de vragen niet tegen. Steeds schieten de vingers weer in de lucht. Het loopt fantastisch. Dat is vooral te wijden aan het aantal gastdocenten, op die manier kunnen de kinderen in kleine groepen verdeeld worden en dat werkt enorm goed voor het programma.
De andere klas wordt verdeeld in drie groepen. Elke groep krijgt een ander programma aangeboden: de branddriehoek, speurtocht en blusdeken. Een goede balans tussen doen en luisteren. Dat is duidelijk. Een welbekend fenomeen op de weekendschool is de afnemende spanningsboog in de loop van de middag. Hier is deze dag geen sprake van. Hoewel rustig zijn de leerlingen absoluut niet lusteloos. Zoveel activiteiten, brengen echt leven in de brouwerij. Bij de dagafsluiting heeft het gros van de leerlingen rode wangen van de inspanning.
‘Hoeveel vrouwen zitten er hier eigenlijk?’, vraagt Najwa zich af. Met een teleurstellende ‘drie’, haalt ze haar schouders op, ‘Met mij erbij straks vier.’, lacht ze.
