Je staat een jaar lang elke week voor een klas met enthousiaste kinderen
Je praat elke week met ze over talenten…… kwaliteiten ……… MENS zijn, werkelijk
Je ziet hoe ze in september 2017 zichzelf presenteren….. rustig, terughoudend
Je ziet hoe ze twijfelen over hun kennen en kunnen
Je ziet hoe ze worstelen met de onzekerheid of ze hun stem mogen laten horen
Je ziet ze moeite hebben met samenwerken, met denken aan de ander
Je ziet ze ervaren, voelen, beleven, meemaken, reflecteren
Je ziet eind juni 2018 dat ze nieuwe mensen de oren van het hoofd vragen
Je ziet dat ze – hoewel ze twijfelen – tóch proberen, doorzetten, oefenen
Je ziet dat ze aan de kant durven te stappen om de ander ruimte te geven in plaats van zichzelf
Je ziet ze ervaren, voelen, beleven, meemaken, reflecteren….
Maar nu op zo’n veel dieper level dan dat je eerder van ze zag
Maar nu zoveel bewuster
Zoveel aanweziger
Zoveel meer moed
Zoveel meer lef
Zoveel meer inzicht
Kun je je dit voorstellen?
Dan kun je je voorstellen hoe ik me als coördinator voel, eind juni 2018
En de onbeschrijflijke warmte, liefde, trots in mijn hart bij het zien van ‘mijn’ kinderen.
Mijn kinderen, die ik inmiddels 2 jaar lang in mijn hart heb mogen sluiten.
Mijn kinderen, die ik nu zal loslaten, in vol vertrouwen dat ze zichzelf zullen laten zien als de prachtige mensen die ze zijn.
Mijn kinderen, die ik voor altijd zal herinneren.
Dank jullie wel, voor het uitdagen van mij. Bewust, in aanwezigheid, met moed, lef en inzicht.
Liz Metselaar
Coördinator IMC Basis OBS de Marke Apeldoorn 12 juli 2018
